Tweede druk boek Militaireweg?

Het kostte acht jaar om het boek te maken en twee maanden om de (bescheiden) oplage volledig te verkopen. Met dank aan Sinterklaas en de kerstman. We hebben  met Militaireweg Krommenie geen boek met DWDD-allure geschreven, maar dat een lokaal onderwerp zoveel en zulke intense aandacht zou krijgen, nee, dat hadden Nico Koeman en ik niet verwacht.

Voor ons was vooral verrassend dat het boek functioneert als een gids voor mensen die de Militaireweg kennen en in hun geest op de terugweg in hun verleden zijn.  Voor anderen was Militaireweg Krommenie de aanleiding om oude contacten nieuw leven in te blazen. Of een zoektocht naar oude bekenden te beginnen. Of naar de herkomst van een foto te informeren. Of een goede gelegenheid om eigen kennis en ervaringen aan te dragen om het boek nog leuker te maken. Of de beide auteurs naar het strafbankje te verwijzen: hoe haal je het in je hoofd om te schrijven dat….

Veel reacties op een boek dat we eigenlijk niet hadden hoeven te schrijven.

Want de reden voor onze samenwerking was het vaste voornemen om voor eens en altijd een einde te maken aan die eeuwige discussie over de Militaireweg. Was het nou gewoon een arbeidersbuurt zoals er zoveel in de Zaanstreek waren of klopte het vooroordeel van al die Krommenieërs die niet op de Militaireweg woonden en er desondanks van overtuigd waren dat het de achterbuurt van Krommenie was? En waarop waren die vooroordelen gebaseerd? Als je de huidige criteria voor de toekenning van predicaat krachtwijk toepast op de Militaireweg dan was dat op eigen kracht al een krachtwijk lang voordat het begrip was uitgevonden. Natuurlijk wel een krachtwijk met een eigenzinnig, krachtig en soms opstandig karakter.

Gaandeweg de interviews met bewoners en informanten en met het groeien van de (digitale) stapel documenten, veranderde ongemerkt de aard van onze ontdekkingsreis. Ons verhaal werd steeds meer een impressie van opgroeien in de jaren vijftig. In de slagschaduw van de Tweede Wereldoorlog,  in de tijd van de wederopbouw, van zuinigheid met vlijt die geen kastelen oplevert, van de eerste tekenen van een maakbare samenleving en het voorzichtige perspectief van meer welvaart.

We waren niet met strakke wetenschappelijk geijkte doelstellingen aan ons boek begonnen. We zijn de gesprekken wel met een gericht doel ingegaan, maar zo onbevangen dat we open konden staan voor alles wat we interessant vonden. En dus ook voor die andere invalshoek. Daarmee hebben we het onszelf niet makkelijk gemaakt, omdat we achteraf een logische rode draad moesten zien te vinden om al die uiteenlopende verhalen op een enigszins samenhangende manier te bundelen. Na consultatie van een groepje kritische buurtgenoten die het eerste manuscript hadden meegelezen, zat er niets anders op dan het boek grotendeels te herschrijven volgens een meer klassieke logica.

Moet er een tweede herziene druk komen?

Inspanningen die uiteindelijk tot een positief eindresultaat hebben geleid. Het heeft veel tijd gekost, maar dat heeft eerlijk gezegd ook te maken met onze nieuwsgierigheid. Zeg maar dat we geen genoeg konden krijgen van al die verhalen over de Militaireweg. Ja, we hadden nu nog steeds bezig kunnen zijn met het schrijven van het boek als we niet een onverbiddelijke streep hadden getrokken. De absolutie deadline. En nu die een eindje achter ons ligt, doemt er een heel ander dilemma op. Moet er een tweede, herziene druk komen?

Er is nog steeds vraag naar het boek, maar is die groot genoeg om die tweede druk kosten dekkend te produceren? Wie zal het zeggen? Laten we zeggen alle mensen die belangstelling hebben om alsnog voor € 21,50  Militaireweg Krommenie te kopen. Zij kunnen zich aanmelden voor de intekenlijst: info@jaapdejongtekst.nl; nico.koeman@upcmail.nl