Net als Zaanstad staat de Eifel ook op de kaart. Ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. De Eifel bestaat iets langer en dat scheelt ongetwijfeld in de naamsbekendheid. Maar naamsbekendheid is slechts het eerste raakpunt. Belangrijker en een stuk moeilijker is de vonk van de herkenning om te zetten in een binding die blijft vlammen en die iets oplevert.
Een voordeel grondig benutten
Waarom zijn wij voor de vijfde keer op vakantie in de Eifel geweest? Omdat we het er mooi vinden, het veel te bieden heeft en het voor ons een ideaal wandelgebied is. Een voordeel dat grondig wordt benut. Met een groot wandelnetwerk, met een variatie aan beleving en inspanning. Dankzij een goede bewegwijzering kun je op eigen kracht tochten uitzetten zonder angst voor verdwalen. Er zijn kant-en-klare routes van kort tot lang, van makkelijk tot moeilijk en van algemeen tot thematisch. In veel plaatsen zijn lokale routes uitgezet met leuke informatie in handzame folders. (Voor een dorpje als Einruhr zijn dat er zes.) Voor een dag parkeren ben je vier of vijf euro kwijt. De routes zijn vaak digitaal beschikbaar maar kun je ook op papier ophalen bij een toeristenbureau. In Einruhr bemand door een behulpzame, goed geïnformeerde Nederlandse mevrouw. Een vorm van service waarvan veel gebruik wordt gemaakt, vertelde ze. Daarom vreest zij niet voor het voortbestaan.
Net als in Zaanstad zijn toeristen voor de Eifel ongetwijfeld ook een melkkoe. Maar daar sta je niet bij stil als een vakantie in alle opzichten een goede ervaring is geweest die tegemoet komt aan wat je je had voorgesteld. De kunst is toeristen als klanten te beschouwen en te behandelen en niet als eenheden die bijdragen aan een zo hoog mogelijk aantal bezoekers. Dat vooral bepaald wordt door het verdienmodel van touroperators.