‘Als je het mij vraagt…’
‘Ho even, Willem. Praat me eerst een beetje bij. Ik heb geen idee wat ik je heb gevraagd.’
‘Luisteren, Joop. Van luisteren word je altijd wijzer dan van meteen je grote mond opzetten. Als je het mij vraagt dan is het met de thuiszorg mis gegaan door de komst van de fax. Nee, laat me even uitpraten dan wordt vanzelf duidelijk dat ik gelijk heb. Toen thuiszorg nog deed wat de naam beloofde, had je het Witte Kruis met wijkverpleegsters. Je had de huisartsen die niet op een beeldscherm hoefden te kijken om te weten wie de patiënt was en wat hij mankeerde. En je had de boekouder van de coöperatieve melkfabriek die de centen van de zorg in de gaten hield. Hij werd per vergadering betaald met twee keer een bolknak en een paar glaasjes jenever.
Als de dokter vond dat iemand thuis hulp nodig had of een speciaal bed of een ondersteek dan zei hij dat tegen de wijkverpleegster en die regelde dat. Wat de dokter vond, was toen nooit een punt van discussie. Zo was alles wat geregeld moest worden, snel geregeld. Als een wijkverpleegsters merkte of hoorde dat het met iemand in haar buurt niet zo lekker ging dan waarschuwde ze de dokter en die nam een kijkje en voorkwam erger.
Totdat ik een keer naar de dokter ging voor een paar krukken voor Antje, mijn moeder. Zij had het nu eens niet op, maar aan haar heupen. Opeens moest de dokter eerst een fax sturen naar een instantie die daarover moest beslissen. Of ik morgen terug kon komen voor het antwoord. Toen kon ik nog geen krukken halen, want de fax moest bij nader inzien naar een ander faxnummer worden gestuurd. Toen dat was geregeld, bleek dat het toewijzingsoverleg net was geweest. Toen de dokter eindelijk de fax had gekregen met de toestemming, was moeder al weer zo kwiek ter been dat ze de krukken zelf is gaan halen.’
Rugklachten behandelen met bloedzuigers
‘Ik zal niet ontkennen dat vroeger zijn voordelen heeft, Willem, maar je zou raar opkijken als de dokter jouw rugklachten ging behandelen met bloedzuigers.’
‘Die hebben tegenwoordig meestal een managementfunctie. Weet je waar de fax uiteindelijk toe heeft geleid? Dat het verzorgingstehuis waar mijn schoonmoeder destijds verbleef twee nieuwe fulltime krachten moest aantrekken. Niet om te helpen bij de verzorging, wat hard nodig was, maar om de administratie van de zorgzwaartepakketten te voeren.Alleen al dat woord… dienstverlening terugbrengen tot zware pakketjes. De moderne vorm van indekken.’
‘Willem, jongen, het is als vanouds. Je maakt weer een heleboel kabaal voor niets. Want het kwaad is toch allang gestraft? De fax heeft het niet gered.’