De makelaar liet op een billboard weten dat hij vijftienhonderd potentiële kopers heeft. Goed gedaan, dacht ik toen ik het bord passeerde. Een krachtige boodschap die je in één oogopslag in je opneemt. Zo hoort het.
Dit compliment is nog steeds van kracht.
Maar, bedacht ik even later, was het wel zo’n verstandige boodschap? Was dit nou goede of foute content? Wat heb je aan vijftienhonderd potentiële kopers als die ene koper die jouw huis graag wil hebben voor de vraagprijs, er niet bij zit? Ik zag opeens een huiseigenaar die dankzij deze makelaar vijftienhonderd gegadigden over de vloer krijgt. Heb je eigenlijk niet meer aan een makelaar die in staat is snel een succesvol contact te leggen met de juiste koper?
Geen woning valt op
Zo’n communicatie op een billboard past wel bij makelaars die nog steeds gewend zijn om in kwantiteit te denken en in de routine van middelen die zij al sinds de vorige eeuw inzetten. Ik zie in mijn buurt heel veel borden met de boodschap ‘te koop’. Met als enige variatie de kleur, het lettertype en de naam. Als zoveel makelaars in het beperkte bestek van een wijk allemaal hetzelfde doen dan gaat het effect van hun inspanningen verloren. Je ziet door de borden geen woningen meer. Geen aanbod blijft in je gedachten hangen als herinnering om ernaar te kijken op Funda. Wat doet de makelaar helemaal om de potentiële koper – één van die vijftienhonderd – lekker te maken?
Niets. Behalve een indruk van zijn reputatie wekken bij de buurtbewoners: de makelaars wiens borden het langst blijven staan, zal zijn werk wel niet goed doen. Of er deugt iets niet met het huis of met de vraagprijs. Wat heb je dan aan vijftienhonderd potentiële kopers?
Ooit heb ik een makelaar het advies gegeven om het saaie stramien van zijn hele advertentiepagina met tientallen woningen te doorbreken. En die lappendeken met kwantiteit aantrekkelijker te maken voor potentiële kopers. Door heel simpel een kopje te gebruiken met een verrassende omschrijving van het aanbod. Zoals: leuk wonen bij het centrum. Met een glas wijn bij de open haard. Hobbyruimte te koop met veel wooncomfort.
De makelaar vond dat wel een heel gewaagde stap en denkt daar nog steeds over na. Want hij zou contact opnemen.
Wervend medium maken
Ik vraag me af waarom makelaars van hun saaie te-koop-borden geen wervend medium maken? Geen naamsbekendheid bedrijven en overbodige informatie verstrekken, maar kopers ‘vangen’. Waarom zetten ze op zo’n bord niet iets leuks over wat er achter de voordeur zit? Wat de passant niet ziet, maar hem wel nieuwsgierig kan maken?
Eigenlijk hebben de makelaars het heel makkelijk in communicatief opzicht. Als iedereen altijd maar hetzelfde doet, kost het maar weinig moeite om op te vallen. Kent u het gemak van een makelaar die weet wat kopers trekt?