<<Zal ik jou eens wat vertellen? Ik ga iets héél anders doen. Nee, ik ben nu een keer bloedserieus. Ons vak wordt zo langzamerhand overheerst door een soort Noord-Koreaans regime van content managers, content creators en SEO-specialisten. Moest ik laatst iets verstandigs zeggen over … ik heb het genoteerd … engaging content. Geen website lijkt te ontsnappen aan die lui. Ik was dan ook heel verrast toen ik mij oriënteerde voor een prospect die recreatiebungalows probeert te slijten en bij een collega-bouwer op de pagina met de meest gestelde vragen uitkwam. Daar kijk ik altijd even naar, omdat je dan een aardig beeld krijgt van de doelgroep. Wat lees ik?
‘Is een chalet onroerend goed?
Nee, een chalet is een roerend goed dit komt voornamelijk dat hij verplaatsbaar is.
Wordt het chalet gebouw volgens bouwbesluit?
De huidige chalets dienen onder dezelfde voorwaarden gebouwd te worden die ook noodzakelijk zijn binnen het bouwbesluit, echter door kleine noodzakelijke toepassingen is het mogelijk om hiervan af te wijken.
Op dit moment refitten wij chalets van 35 jaar oud die weer voor de aankomende 20 jaar veel recreatieplezier zullen beleven.’
Zie je het voor je? Een vakantiehuisje dat van puur plezier een rondedansje maakt?
Een fuik van gemeentelijk toezicht
Als ik als tekstschrijver met twee linkerhanden en de bouwervaring van één scheef opgehangen schilderij vakantiehuisjes ga bouwen, kom ik geheid terecht in een fuik van gemeentelijke toezicht, bouw- en veiligheidsbesluiten, Arbeidsinspectie en weet ik wat voor controlerende meneren en mevrouwen. En zo’n bouwer kan straffeloos z’n klanten op een bouwvallige website op de meest knullige manier voorlichten zonder dat er een haan naar kraait. Ik kijk nog even onder partners, want er zal toch wel een partij zijn die deze bouwer een beetje op het rechte spoor kan houden? Wat lees ik aan informatie? Met een onderschrift, tekst, tekst. Hetzelfde verhaal bij toeleveranciers en ondersteuning.
Dan kan ik niet anders dan concluderen: mijn tijd is voorbij. Ik behoor tot lost generation: maak een blad en je hoeft niet meer te zoeken en vindbaar te zijn. Je bedrijf ligt een paar keer per jaar op de mat bij je klanten en relaties. Wie snapt mijn opvatting nog dat goed geformuleerde, zinvolle informatie een bewijs van kwaliteit is?
Wat mijn plannen zijn? Ik overweeg serieus om een krantenwijk te nemen. ’s Ochtends en ’s middags. Dan werk ik tenminste voor een doelgroep die het geschreven woord nog waardeert en de moeite neemt om te lezen. Die tevreden is als je hun krantje maar op tijd bezorgt. En je bent zes dagen per week twee keer per dag lekker buiten en je beweegt. Als je dat bij elkaar optelt dan zie jij toch ook dat ik er alleen maar op vooruit kan gaan?>>
(De voorbeelden in de column zijn aan de praktijk ontleend)