Klant in drijfzand

Als zzp’er ben ik geen grootgebruiker, maar wel een regelmatige gebruiker van een gerenommeerde etikettenschrijver. Voorts ben ik in z’n algemeenheid een noodgedwongen en onbeholpen doe-het-zelver als iets digitaals het niet doet zoals ik gewend ben. Bovenal ben ik een klant, maar dat stelt in dit geval niks voor.
Als de etikettenschrijver tegen zijn jarenlange gewoonte in opeens blanco etiketten produceert, denk je meteen: aha, de inkt is op. Zo komt de jarenlange ervaring met een printer nog goed van pas. Tijd voor een dure cartridge. Maar na een lang dienstverband moet ik ontdekken dat het apparaat helemaal geen inkt gebruikt, maar dat een magisch laagje op de etiketten de tekst zichtbaar maakt. Bekomen van de bewondering voor deze uitvinding, moet ik andere wegen zien te vinden om de oorzaak te achterhalen. Op gezag van een betrouwbaar overkomende vraagbaak vervang ik de rol met etiketten, omdat het laagje door ouderdom of blootstelling aan het daglicht niet meer werkt zoals het moet. Het resultaat van deze ingreep: blanco etiketten.
Het ding – want dat wordt het na al het gewroet – uit- en weer aangezet. De laptop een herstart gegeven. Voor de zoveelste keer de simpele procedure voor het inleggen van de rol stap voor stap gevolgd. Dat heeft een verrassend resultaat: de etiketten vliegen nu op topsnelheid naar buiten, maar nog steeds blanco.
Gedaan wat ik beter eerst had kunnen doen: de handleiding downloaden in de hoop dat de oplossing onder de meest voorkomende vragen te vinden is. Zo ver komt het niet eens. De website en daarmee ook de handleiding is niet beschikbaar.

De naschokken van driftige acties
Waar ik het verlossende antwoord heb gevonden, is verloren gegaan in de zee van ergernissen en de naschokken van driftige acties Maar eindelijk vind ik de oorzaak daar waar ik met zoeken had moeten beginnen, bij de producent: de recente update van Windows strookt niet met de software van de etikettenschrijver die niet meer werkt. Tot mijn grote genoegen levert de producent maar liefst twee oplossing voor dit ongemak, waarvan de eerste de voorkeur verdient. Ik klik door naar die oplossing en belandt in het drijfzand van techneutentaal, programmeerformules met rooie cirkels en alchemistenbezweringen.
Ik hou me nu maar vast aan de belofte dat Windows en de producent hard aan een oplossing werken. Ondertussen schrijf ik de adressen wel met de hand op een van die vele lege etiketten en plak ouderwets postzegels. Lang leve de vooruitgang. Het zoveelste bewijs dat je de standaard bezwering van een klantvriendelijk, 7×24 service als kleingebruiker met minstens een gros vaatjes zout moet nemen.

<foto Istock – André Mulder>