De Tekstschrijver & onreddering

Het regime van Sinterklaas heerst nog volop als de kerstman de Tekstschrijver c.s. laat weten dat hij in aantocht is. Zaterdag kon je in de boekwinkel de grote tafel met een karrenvracht wenskaarten niet ontlopen. Al die glitterende goede bedoelingen stonden in schril contrast met een ervaring die de Tekstschrijver eerder opdeed tijdens een ledenvergadering. Hij is lid van een bescheiden clubje (tachtig leden) dat zich moest uitspreken over een voorstel om de statuten te wijzigen.

Het overleg werd een getrouwe afspiegeling van wat social media zo’n slechte naam bezorgt. En wat is terug te voeren op de macht van de mening. Die dragen we tot de laatste tiende millimeter uit op het slagveld van de aandacht. De ontreddering won. Het bevestigde wat de Tekstschrijver al heel lang vindt: luisteren is de slechtst ontwikkelde communicatie-eigenschap.

Is zo’n verloop verbazingwekkend?

Nee, want van alle kanten wordt ons ingeprent dat onze mening telt, belangrijk is, waarde heeft. We kopen iets en we moeten onmiddellijk onze tevredenheid een cijfer geven. Of krijgen de uitnodiging om onze ervaringen in een recensie kenbaar te maken. Als we als consument ontevreden zijn, zetten we onze argumenten kracht bij met de macht van de openbaarheid. Erop speculerend dat fabrikanten bang zijn dat onze menig reputatieschade oplevert.

Dankzij social media krijgen onze opvattingen een grotere reikwijdte dan de borreltafel, de koffieautomaat, de verenigingskantine of de sportzaal. En navenant meer gewicht. Dan is het nog maar een kleine stap naar een verbaal volksgericht als we boos zijn over iets wat zich voordoet in onze samenleving.

Klant is koning. Een burger met een mening keizer.

Bij die tafel in de boekwinkel ziet de Tekstschrijver die boze mensen braaf kaartje schrijven, enveloppen dichtvouwen, postzegels plakken en discussiëren: moeten we Jan en Tinie nog een kaart sturen? Ja, natuurlijk, want we zijn vergevingsgezind aan het einde van het jaar. Wat zou de wens van de Tekstschrijver zijn voor 2017?

Tel langzaam tot tien voordat je je mening uitvent.

Dan bedenkt de Tekstschrijver dat de meesten waarschijnlijk bij vijf al boos zijn, omdat ze zo stom zitten te tellen.