Toen de Tekstschrijver ergens las dat er in Nederland ruim twee miljoen verslaafden zijn, zag hij daar opeens een positieve kant aan. Dan moet het toch ook mogelijk zijn om veel en veel meer Nederlanders broccoli te laten eten. Of naar korfballen te laten kijken. Heel veel mensen zijn gek op cola – als we nu de aandacht vestigen op ander bijzonder producten, dan drinken we toch zo het overschot aan melk weg?
U hoeft nog niet serieus bang te zijn dat de Tekstschrijver een verwarde man is geworden. Hij heeft niet meer gedaan dan de ideeën van een Bekende Zaankanter toe te passen in een andere situatie. In de tuinbouw, de sport en de zuivel. Die Zaankanter liet in een interview in een Zaanse krant weten dat het tijd is om een ‘heel goed reclamebureau de Zaanstreek een gezicht te laten geven’. Hij baseert dat advies op het feit dat al 1,7 miljoen toeristen naar de Zaanse Schans gaan. “Nu moeten we de aandacht vestigen op het andere dat de Zaanstreek zo bijzonder maakt.”
…en de Zaanstreek heeft een bekend gezicht
Dat noemt de Tekstschrijver een danclan-oplossing: 28, 29, 30…en schoon is uw kunstgebit. 28, 29, 30 … en de Zaanstreek heeft een gezicht. Een gezicht trekken is voor een beetje reclamebureau niet zo ingewikkeld, maar daar iets mee bereiken dat vergt een veel grotere inspanning. Vooral van de ‘eigenaar’ van het gezicht. Als betrokken Zaankanters weten we precies wat wij mooi en aantrekkelijk vinden van de Zaanstreek, maar weten we ook wat zij – de markt, de klanten die interessant zijn – wil en vindt?
Heeft die Bekende Zaankanter zijn ideeën zelf ook in de praktijk gebracht? Heeft hij als makelaar bij voorbeeld alle buitenstaanders die een huis in de Zaanstreek kochten meteen lid gemaakt van vereniging De Zaanse Molen, omdat erfgoed een speerpunt is?
Eigenlijk heeft de Tekstschrijver bewondering voor mensen die erin slagen veelomvattende onderwerpen terug te brengen tot hapklare brokjes die erin glijden als Gods woord in een ouderling. En die zo lekker zijn dat je niet meer nadenkt over wat je eet. Die bewondering krijgt zelfs on-Zaanse proporties als zo’n Bekende Zaankanter de moed heeft om zijn ideeën onder de aandacht te brengen van een journalist en ermee in de krant durft te komen.
De Tekstschrijver wilde altijd graag weten hoe dat nou moet, niet gehinderd door kennis zelfverzekerd overkomen. Dat is veel simpeler dan hij, tobber van huis uit, altijd dacht: geen voorbehoud maken maar gewoon doen. Dus propageer je een verpakking, een Zaans gezicht, en zie je wel of daar een product voor bestaat dat in de smaak valt.