In één week deed de Tekstschrijver bij twee totaal verschillende gelegenheden dezelfde ervaring op. Iets willen vertellen aan een publiek dat daarvoor speciaal is gekomen en vervolgens demonstreren dat je geen boodschap hebt aan je toehoorders. Niet zo bewust als een cabaretier die erop uit is zijn publiek te schofferen. Maar wel bewust vanuit een bekend mechanisme: de boodschapper gaat van zichzelf uit, van alle kennis die hij heeft over een onderwerp en die hij over de volle breedte en diepte wil etaleren. Met als gevolg dat hij zich richt tot een publiek dat hij niet bereikt.
Het onderwerp was interessant: de economische kracht van de Zaanstreek die was onderzocht door een specialist regionale markten van een bank. Hij bood veel informatie, samengeperst in het stramien van een PowerPointpresentatie die je twee keuzes laat. Of de tekstdia’s bestuderen in de hoop dat je eruit komt en de spreker vergeten. Of de spreker volgen en de plaatjes laten voor wat ze zijn, onbegonnen werk. Na afloop verzuchtte iemand: “Ik hoop dat mijn vrouw vanavond niet vraagt wat er allemaal verteld is…”
Ja, de Tekstschrijver wéét het, specialisten hebben vaak moeite om op hun hurken te gaan zitten om mensen te bereiken die geïnteresseerd zijn in wat zij te vertellen hebben, maar een achterstand in kennis moeten zien te overbruggen. En als de inleider dan ook nog zacht, om niet te zeggen mompelend praat en zich geen raad weet met het gemak van een microfoon dan is duidelijk dat de Tekstschrijver weinig wijzer is geworden over de Zaanstreek, maar wel weer bevestigd zag wat in zijn vak zo belangrijk is: in de huid van de doelgroep kruipen.
Via het zwarte gat in de put
De tweede ervaring had betrekking op de website van een startende ondernemer die zich presenteert als een coach die je kan helpen als je via het zwarte gat in de put terecht bent gekomen. Waar je alleen maar je beurt kunt overslaan, omdat je je overspannen bent, een burn-out hebt opgelopen, je relatie niet vlot weet te trekken of om onnavolgbare redenen gewoon ongelukkig bent. Achter de website zit een betrokken dame, een ervaringsdeskundige die ooit zelf in geestelijke nood verkeerde en baat heeft gevonden bij een bepaalde vorm van training die zij nu zelf gediplomeerd en gemotiveerd aanbiedt. Het bijzondere van haar begeleiding is het praktische karakter. Je hoeft niet een jaarlang wekelijks op de divan te gaan liggen om te peuren naar de oorzaak van de ontwrichting. Nee, in drie tot vijf weken heb je jouw mentale probleem voor goed zelf opgelost.
Wat zij in het kennismakingsgesprek vertelde, heb ik nergens zo duidelijk kunnen vinden op haar website. Dat is een pakhuis van kennis, opvattingen en uitleg waar je binnen de kortste keren de weg kwijt bent. Waar een empathische vorm van communicatie met klanten ontbreekt. De Tekstschrijver mist begrip voor de bezoekers van haar website die waarschijnlijk een probleem hebben en in ieder geval informatie verwachten over wat zij kunnen verwachten van de coach. En het allerliefste natuurlijk een oplossing willen vinden. Zij biedt daarvoor een video aan maar inclusief een drempel: het filmpje was pas te zien als je je per e-mail had aangemeld. Wie het gedrag van websitebezoekers een beetje kent, weet dat dit de meest ongeduldige doelgroep is die afhaakt als zij moeite moeten doen.
De Tekstschrijver kon alle begrip opbrengen voor het probleem van de coach: ze timmerde nu twee jaar aan de weg maar had nog geen klant binnengehaald. Of de hele Zaanstreek is van nature zielsgelukkig en optimaal in balans. Of de trainer heeft niet die soepele knieën die nodig zijn om zich zo klein te maken dat zij haar potentiële klanten bereikt.