Steeds vaker denk ik terug aan de nieuwsvoorziening in de jaren vijftig en zestig en neig ik steeds vaker naar de conclusie dat die nog niet zo slecht was. Je had de krant, de radionieuwsdienst ANP, nieuwsrubrieken en het Journaal. Je bepaalde zelf de kleuring van de informatie. Je politieke of religieuze voorkeur was de leidraad voor je keuze uit het aanbod. Overzichtelijk, zoals het hele leven toen was. De tijd dat het Journaal een gewijd moment was dat het gezin in absolute stilte consumeerde. Neuws was het domein van beschaafde, vakbekwame heren in keurige costumes die vanaf de zijlijn verslag uitbrachten. Toen ging deze periode de geschiedenis in met de brandmerken hokjesgeest, verzuiling, bevoogding door het gezag en gezagsgetrouw.
Nu zijn journalisten en andere nieuwsbrengers spelers in het veld van de actualiteit. Moet je als consument specialist in de virologie en de epidemiologie zijn om wegwijs te worden in de grote verscheidenheid aan coronanieuws, -meningen en -complotten die als een epdidemie ons leven beheersen. Met nieuws als middel om je in de concurrentie op de mediamarkt te onderscheiden.
Lockdown versoepeld, maar systeem nodig om pieken te beheersen; vrijgeven van de horeca goed voor de economie, maar grotere kans op verspreiding virus; het Covid-19-vaccin is er bijna, gevaarlijke en omstreden methode nodig om sneller proefvaccins te krijgen, Covid-19 is niet te bestrijden, want een blijvend virus als het griepvirus; de Zweedse, Oekraïnse, Thaise, Zwitserse aanpak was veel beter geweest/
Vandaag naar de Chinees, morgen blik nasi opentrekken
Een burgemeester als spraakmaker zadelde ons voor de komende twee jaar op met een harmonicasamenleving. Kan me dat voorstellen als je burgemeester bent in de regio die de bakermat is van de vogeltjesdans. Zonder een spoor van twijfel voorzag hij een lockdown van twee jaar, want zo lang hebben wij nodig om een werkend vaccin te ontwikkelen. In die twee jaar vieren we de teugels als het virus zich rustig houdt en halen we de regels strakker aan als de ziekenhuizen weer vollopen. Vandaag naar de Chinees, morgen een blik nasi opentrekken.
We mogen ons gelukkig prijzen dat niet iedereen in Nederland burgemeester is. Ik moet er niet aan denken dat iedereen die ideetjes heeft over corona – zoals iedereen in Nederland barst van de ideeën over voetbal – die via de radio en andere media wereldkundig kan maken. Waarbij iedere tegenwerping van de presentator geen reden is om antwoord te geven op de vraag, maar het ideetje tot vervelens toe te herhalen.