Het coronavirus dwingt de werkende mens om zich veel nieuwe disciplines eigen te maken. We denken dat we zo langzamerhand het vergaderen via het beeldscherm wel onder de knie hebben. Maar de praktijk leert nog steeds anders: er is weinig voor nodig om de aandacht af te leiden. We hebben het ons zo langzamerhand eigen gemaakt om de microfoon uit te zetten als je niet aan het woord bent, zodat de koffiemolen of de
VERDER LEZEN 0
Zien hoe een oud en vertrouwd buurtje wordt gesloopt, is als meeleven met iemand die Alzheimer krijgt in de laatste fase van zijn leven. Je gunt het hem dat de rust van het onvermijdelijke einde op een minder meedogenloze wijze wordt bereikt. Zo passen bij de afbraak van de kleine, bescheiden woningen geen logge machines die als dommekrachten de broze muren en de vloer in puin beuken. Maar hoe je dat met meer gevoel zou
VERDER LEZEN 1
Het is een alledaags woord dat we ik weet niet hoeveel keren per dag gebruiken. Daarna komt de aarde niet tot stilstand. Vervalt het koningshuis niet tot de bedelstaf. Verzuurt niet in één klap alle melk. Maar o wee als een opdrachtgever het in de mond neemt. Dan is ‘maar’ vaak de opmaat naar ellende, frustraties, nauwelijks te beheersen woede. Is het een woord dat gedijd in nachtmerries die zijn voorbehouden aan tekstschrijvers.‘Een prima tekst.
VERDER LEZEN 1
Steeds vaker denk ik terug aan de nieuwsvoorziening in de jaren vijftig en zestig en neig ik steeds vaker naar de conclusie dat die nog niet zo slecht was. Je had de krant, de radionieuwsdienst ANP, nieuwsrubrieken en het Journaal. Je bepaalde zelf de kleuring van de informatie. Je politieke of religieuze voorkeur was de leidraad voor je keuze uit het aanbod. Overzichtelijk, zoals het hele leven toen was. De tijd dat het Journaal een
VERDER LEZEN 0
Een hoogbejaarde tante is een van de velen die in detentie zitten in een verzorgingstehuis. Het enige contact verloopt via een sluis tussen de buiten- en de binnenwereld waarin wij af en toe bloemen, tijdschriften en lekkere broodjes achterlaten en via de telefoon. Tijdens een recent telefonisch contact gebeurde waar de directie zo bevreesd voor was. Tante zei dat er waarschijnlijk heel veel huisgenoten waren overleden: ze miste veel bekenden en er stonden wel erg
VERDER LEZEN 0
Ze leunde tegen haar auto. Keek met half dichtgeknepen ogen naar de vage zon en genoot van elk trekje van haar sigaret. Toen ze mij zag kijken, zei ze met een diepe zucht: ‘Boodschappen doen, is mijn speelkwartier. Omdat er geen fietsenstalling is bij de supermarkt, kan ik helaas niet stiekem roken.’ Ze trapte de peuk uit en zei: ‘Ik ga maar weer naar school en kantoor. De zolder is nu het kantoor van het
VERDER LEZEN 1
Zelfs degelijke informatie leidt niet altijd tot het gewenste doel: het creëren van begrip, medewerking, bevestiging, loyaliteit. Kan zelfs een tegengesteld effect hebben. Communicatie in tijden van corona levert daarvan frappante voorbeelden. Die maken vooral duidelijk dat de gemoedstoestand van de ontvanger een niet te onderschatten en ook niet te peilen invloed heeft op de interpretatie van de informatie. Neem de mededeling dat tachtig procent van de patiënten op de intensive care overgewicht heeft. De
VERDER LEZEN 1
Het briefje van twintig euro zit nu tien dagen ongebruikt in mijn portemonnee. Ik neig ertoe om dat te beschouwen als een tastbaar symbool voor alles wat door een onzichtbare vijand verandert. Ik had contant geld nodig als geruststelling: ja, ik kon echt beschikken over het bedrag in cijfers dat op mijn bankrekening stond. Ik heb weleens gezegd dat banken, in navolging van Dagobert Duck, eigenlijk een geldpakhuis zouden moeten hebben zodat je kon zien
VERDER LEZEN 0
Ook in tijden van nood is het soms lastig om consequent te zijn. Of is dat de beperking van het opeens moeten verwerken van heel veel informatie en instructies? Jordan van vier heeft net geleerd waarom zij een handje moet geven en wanneer. Nu moet ze opeens begrijpen waarom zij geen handjes mag geven. In de rij voor de kassa in de supermarkt ontstaat onenigheid. Een mevrouw sluit aan in de wachtrij en wordt beschuldigd
VERDER LEZEN 1
Voordat ik me weer eens kon afvragen Hoe zou het eigenlijk met Dick Schaap zijn? kwam ik er bij toeval achter dat hij vorig jaar oktober is overleden. 91 jaar oud en tot ver in de tachtig actief als journalist. Als laatste voor het blad voor veteranen. Met Dick en Teun van den Berg vormde ik de redactie van de Pijler, de veertiendaagse personeelskrant van Ballast Nedam. Die krant was een doorbraak in de bedrijfscultuur
VERDER LEZEN 0